چکیده
اگرچه دانشمندان و پزشکان بارها و بارها در مورد اهمیت مذاکره موثر در سراسر فرهنگ ها تبلیغ کرده اند اما بگونه ای متناقض، تحقیقات اندکی در مورد پیش بینی موثر بودن مذاکره بین فرهنگی انجام شده است. در این تحقیق ما به بررسی اثر هوش فرهنگی (CQ) بر فرآیندهای مذاکره ی فرهنگی و نتایج آن پرداخته و آن را برای دیگر انواع هوش (توانایی شناختی و هوش عاطفی)، شخصیت (باز بودن و برونگرایی)، و تجربه بین المللی کنترل می نماییم. رونوشت مذاکرات آسیای شرقی و امریکایی 124 برای توالی رفتارهای اطلاعاتی یکپارچه و رفتارهای مدیریت ارتباط مشترک کدگذاری شده است. CQ یک هفته قبل به برآورد مذاکرات پیش بینی شده جهت گسترش رفتارهای اطلاعاتی یکپارچه متوالی مذاکره کنندگان پرداخته است که به نوبه ی خود سود مشترک و ورای آن، دیگر تفاوت های فردی را بررسی کرده است. تحلیل های اضافی نشان می دهد که سطح توالی یکپارچه بیشتر یک تابع از مذاکره ی درجه پایین تر بوده است تا مذاکره ی درجه بالاتر در بخش دوتایی. دیگر مشخصه های تفاوت فردی به فرآیندهای مذاکره موثر مربوط نیست و مفاهیم نظری و عملی مورد بحث قرار می گیرد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.